Onze dieren worden steeds ouder, we verzorgen ze beter en we kunnen steeds meer doen aan ‘kwaaltjes’. Als je een dier al van jongs af aan hebt, dan is het niet gemakkelijk om de aftakeling te zien. En dieren zijn ook meesters in het verbergen van hun pijntjes. Dus je hebt het niet altijd in de gaten.
In deze video laat ik je zien hoe fijn het nog kan zijn met je senior. En hoe je kunt omgaan met diverse ouderdomskwaaltjes.
Een leven na wedstrijden
Mijn paard, Amorin, is 28 jaar. Een echte senior dus. Hij was een goed endurancepaard en daar ontleende hij ook veel zelfvertrouwen aan. Dat vond ik opvallend: dat dieren met een taak daar heel veel zelfvertrouwen van krijgen.
Na z’n actieve wedstrijd carrière kon ik nog jaren van hem genieten met weekendjes naar de Eiffel en trainingsritten door het land. Daar genoten we erg van.
Maar stap voor stap werd ons wereldje steeds kleiner: hij werd stijver en kreeg wat last van z’n gewrichten. Z’n gebit werd slechter en vooral ’s winters werd het moeilijk om hem op gewicht te houden.
De wereld wordt kleiner
Ik merkte aan hem dat hij het daar zelf ook moeilijk mee had: dat hij niet meer kon doen wat hij altijd deed. We hebben vaak niet zo in de gaten dat ook dieren kunnen rouwen over het verlies van hun taken, over het wegvallen van alle aandacht die daarmee samenhing. Het is me opgevallen dat veel werkdieren zo loyaal zijn aan hun baas en hun werk, dat ze veel te ver over hun grenzen gaan. Ook jongere dieren overigens.
Het was aan mij om de grens te bepalen. En dat was niet gemakkelijk.
Wanneer wordt het teveel?
Door mijn werk als healing touch practitioner kon ik goed aanvoelen wat het moment was om geen lange trailerritten meer te doen. Om niet meer mee te gaan met trainingsritten en om ons te beperken tot bosritjes in de omgeving. En dat is wat we nu nog doen, ook al wordt dat ook steeds minder.
Maar ik mag niet klagen, heel veel mensen krijgen niet de kans om zo lang van en met hun dier te genieten. En dat wil ik graag benadrukken: ook al houdt het actieve leven op en kunnen veel dingen niet meer, er is nog zoveel waar je samen wel van kunt genieten.
Nieuwe uitdaging
Af en toe een bosritje is ok, maar ook wandelingen in het bos zijn fijn om samen te doen. Ook werk ik nu meer vanaf de grond: het is leuk om te leren en voor hem nog een nieuwe uitdaging. Ik zie aan hem dat aandacht en iets doen nog steeds belangrijk is.
Supplementen en andere hulp
En daarnaast zijn er ook steeds meer mogelijkheden om de ouderdomskwaaltjes draaglijker te maken. Zo geef ik glucosamine complex voor z’n gewrichten. En dat doe ik al jaren. Ik houd z’n gebit goed in de gaten. Hooi is lastiger eten, maar er zijn inmiddels heel wat voedermiddelen op de markt waar je een prima slobbermaaltijd van kunt maken. Het spijsverteringskanaal wordt minder, dus een voer speciaal voor oudere dieren kan zinvol zijn. Ook extra eiwit is iets om op te letten voor het behoud van de bespiering. Net als een extra kuur met psyllium vezels om het zand kwijt te raken.
En regelmatig een multivitamine, laat ik dat niet vergeten.
Ook met healing touch technieken help ik hem om soepel te blijven en pijntjes te bestrijden. En extra aandacht voor zijn welbevinden doet hem so wie so goed.
In het blog ‘Meer plezier met je senior dier’ (zie link hieronder) vind je nog veel meer tips voor een fijne oude dag van je oogappel. Daar staan ook tips voor je hond of kat.
En gun je je dier een healing touch behandeling voor zijn welzijn? Neem dan contact met me op, dan kijken we wat HTA voor je dier kan betekenen.
Gerelateerde artikelen
Meer plezier met je senior dier
Een ontdekking
Geef een reactie