Het trauma van Chouffe

Chouffe is een Weimaraner van 7 jaar oud. Hij is pas 2 jaar bij z’n huidige baasjes, daarvoor was z’n leven niet zo leuk. Daar heeft hij wel wat trauma’s aan overgehouden. Zowel fysiek als emotioneel.

Z’n baasje leerde ik kennen bij een netwerk ontbijt waar we gebruik maakten van haar kantoorruimte. Ik was daar vanuit m’n rol als mentor voor ondernemers. Zoals dat vaak gaat raak je aan de praat over je dieren en zij vertelde over Chouffe, haar hond. Dat die nogal last had van zijn rechterachterpoot. Ik bood aan om eens te komen kennis maken met Chouffe.

Ontvangst

Toen ik voor de eerste keer kwam, stond Chouffe al klaar om mij te ontvangen: op een of andere manier wist hij al dat ik voor hem kwam. Al vond hij de behandeling best heel spannend en liep in het begin nogal rond. Hij ontspande zich na een tijdje en liet hij me zelfs toe bij zijn pijnlijke rechterkant. Want het was niet alleen zijn rechterachterpoot: z’n hele rechterkant was gevoelig. Daar is ooit iets gebeurd en wat precies daar zullen we waarschijnlijk nooit achter komen.

Trauma behandeling

Afgelopen week was ik er voor de 2^e keer. Chouffe was na de eerste behandeling behoorlijk veranderd: veel opener en toegankelijker naar andere honden en hij liet zich ook niet meer zo snel de kaas van het brood eten.

Deze keer wilde ik vooral naar het emotionele trauma kijken. Daar hebben we ook een techniek voor die ‘trauma release’ heet.

Ook nu werd ik weer enthousiast begroet door Chouffe, het liefst was hij op schoot gaan zitten. Maar daar is hij toch wat te groot voor. De trauma techniek vond hij in eerste instantie veel te spannend. Dus ben ik begonnen met het uitbalanceren van het energie systeem: dat is altijd goed en dan kan zo’n dier weer even wennen aan het energetische werk.

Hierna stond hij toe dat we het trauma aanpakten. Hij hoefde het niet opnieuw te beleven, hij hoefde het alleen los te laten. Maar dat was al heel emotioneel: de tranen biggelden over mijn gezicht. Dat gebeurt soms: dan komt de emotie bij mij door. Dieren kunnen zelf niet huilen en dan doe ik het voor ze. Er volgde een diepe zucht en even later nog eentje. Het teken dat hij bezig was z’n traumatische ervaringen te laten gaan.

Ontspanning en vertrouwen

Chouffe was in diepe slaap, met z’n kop in mijn schoot. Z’n baas was stomverbaasd: dat doet hij eigenlijk nooit. Het is iedere keer weer zo’n groot cadeau, dat grenzeloze vertrouwen dat dieren in je kunnen hebben. Ook al hebben ze nog zulke nare dingen meegemaakt.

Gun je jouw hond ook zo’n fijne behandeling? Kijk dan bij behandelingen naar de mogelijkheden.